Święty Marcin w wieku 17 lat obrał stan żołnierski i został legionistą - pomimo iż w ówczesnych czasach był zwyczaj, że Chrześcijanin nie mógł służyć w wojsku. Jednak po krótkim pobycie w wojsku, św. Marcin chciał zrezygnować ze służby. Gdy dawano mu przed bitwą podwójny żołd dla zachęty, Marcin poprosił by zamiast żołdu zwolnić go z wojska. Dowódca kazał go wtedy aresztować. Wówczas Marcin zażądał, by w czasie bitwy pozwolono mu być w pierwszym szeregu, a on bez broni będzie walczył jedynie znakiem krzyża. Tak się też stało, ale właśnie wróg poprosił o zawarcie pokoju. Chrześcijanie widzieli w tym wyraźny znak Boży. W roku 338 garnizon św. Marcina przeniesiono do Galii, gdzie miało miejsce symboliczne wydarzenie: Napotkał zimą na pół nagiego żebraka i oddał mu połowę swego płaszcza. W nocy we śnie pojawił mu się Chrystus odziany w jego płaszcz i miał przemówić do aniołów: "Patrzcie, jak mnie Marcin Katechumen przyodział". Po zwolnieniu ze służby wojskowej Marcin powrócił na Węgry, by odwiedzić swoich sędziwych rodziców. Następnie udał się do francuskiego miasta Poitiers i wyznał biskupowi, że chce poświęcić się na wyłączną służbę Bogu w charakterze ascety. Biskup wydzielił mu pustelnię, w której Marcin zamieszkał. I tak święty Marcin stał się ojcem życia zakonnego we Francji. Jego świątobliwy tryb życia rozniósł się po całej okolicy. 4 lipca 371 roku otrzymał święcenia kapłańskie oraz sakrę biskupią. Na stolicy biskupiej zasiadał 26 lat. Nadal żył nader skromnie, prowadząc ascetyczne życie oraz często odprawiając pokuty i posty. Zawsze szedł z pomocą bliźniemu. Oto niektóre z dowodów świadczących o jego złotym sercu. Kiedy przebywając w Lutecji, napotkanego trędowatego ucałował i dał mu opiekę. Kiedyś przy drzwiach katedry w Tours pewien żebrak prosił go o jałmużnę – a Ten mu ją dał, spostrzegł jednak, że ów biedny miał same łachmany na ciele. Polecił więc jednemu ze swoich diakonów, by mu przyniesiono nowe ubranie. Kiedy zaś diakon polecenie zlekceważył, oddał żebrakowi własną tunikę, a wdział - ku zdumieniu obecnych - łachmany żebraka. Stawał też w obronie niewinnych i niewinnie aresztowanych. Doprowadził do załagodzenia sporu pomiędzy duchowieństwem a wiernymi, który wybuchł w 387 roku. 8 listopada 397 lub 401 roku oddał „ciało ziemi, a duszę Bogu”, a 11 listopada jego szczątki sprowadzono do Tours.

Dzień 11 listopada w Kościele Katolickim jest obchodzony ku czci św. Marcina biskupa.

W  Polsce św. Marcin należy do najbardziej popularnych świętych. Wystawiono około 200 kościołów ku jego czci. Przedstawia się go jako kapłana z mieczem i płaszczem żołnierskim u nóg lub jako rycerza na koniu rozcinającego płaszcz żołnierski i podającego go żebrakowi. Święty Marcin jest ponadto patronem sukienników, a także patronem narodowym Francji.